metonymia.html




De metonymia is een stijlfiguur
die op gelijk niveau is met de metafoor, welke laatste echter overbekend
en te pas en te onpas wordt gebruikt. De metonymia is onbekend en zou moeilijk zijn...


errorHoewel een stijlfiguur uit het Oude Griekenland, net
zoals de metafoor en alle andere stijlfiguren,
is de metonymia nog het minst begrepen in

haar veel fundamentelere zin als basis, als ontologische waarde.
Het grappige is dat zoiets als 'ontologie'
dan "plotsklaps" ook helemaal niet moeilijk


(meer?) is... Door het niet kennen


errorvan de metonymia gaat veel waardevolle woordbetekenis [= betekenis: niets meer en niets minder]
verloren en drijft "kennis" dan noodzakelijkerwijs altijd boven
de werkelijkheid, blijft kennis een metafoor
wat altijd inhoudt



dat er een essentiele verbinding ontbreekt.

Stel je de ©Poetische Wetenschap© voor,
welke wetenschap is gebaseerd
op het verschil
tussen de basale stijlfiguren metafoor en metonymia.
De invloed van metonymia is zo enorm,
dat als men die werkelijk kent en dus kan waarnemen,


errorde wereld er totaal anders uitziet, in
het minst verbonden via een directe logica die natuurlijk is.
De enige wetenschapper,
helaas al overleden, die juist metonymisch spreekt
en schrijft, was/is de Fransman


Gilles Deleuze. Dat de metonymia zo onbekend is blijkt wel
dat nauwelijks iets
error(toen ik een paar jaar terug zocht: niets)

via dit onderwerp over Gilles Deleuze
op het 'web' is
error te vinden,
terwijl zijn werken er
werkelijk helemaal "bol van staan".

Gilles Deleuze spreekt in
error de 'academische omgeving', de 'universitaire omgeving'


in metonymisch gefundeerde taal in woorden,
terwijl ik dat doe in een poetische, helemaal niet academische of universitaire omgeving:
ik werk in een 'traditioneel vergeten gebied' waarin alleen gepionierd kan worden
en eventuele 'regels' zelf ontdekt moeten worden
om enigszins te kunnen overleven:



error (dat IS nu eenmaal een soort traditie).





Maar goed: Gilles Deleuze heeft veel geschreven

in een wijze die toch ook wel degelijk academische, universitaire, kennis

vereist,

hetzij door die zelf te hebben bestudeerd,


hetzij door aan een universiteit te hebben gestudeerd

(en dan ook "die" onderwerpen...).
[GillesDeleuze was een Franse filosoof, trouwens.] De uitvloeisels van de metonymia
zijn onze zintuigen, onze zinnen. Ja precies!


Is dat begrepen,
dan kan er minstens dubbel woordgebruik ontstaan
en elke taal van woorden (wetenschappelijke term: 'natuurlijke talen'
error)

kent

haar eigen geheime verrassende specialismen.
In metonymia, kan 'de basis' niet "je kop" zijn: dat "pakket" aangeleerde danwel geindoctrineerde hersenen...;
of 'anders' gezegd: bewustzijn in gevangenschap.


Trouwens:
het woordgebruik hier is van metonymische aard,
met weliswaar af en toe een poging tot metaforisch geaarde tegemoetkoming...
en je zou nu al kunnen zien wat voor waanzin dat oplevert.

Niet andersom.
Zoals het alledaagse feitelijke
geraaskal en het niet kunnen oplossen
van fundamentele problemen.


Zo had ik eens een droom errorvan Gilles Deleuze toen hij al dood was
(
errorX1995). Hij kwam mij bezoeken. Toen ik met dit werk begon
had ik nog nooit van Gilles Deleuze gehoord. Maar goed:

het leuke
errortoch wel was dat hij in mijn droom een vrouw was,

hoewel hij sterk op een man
error leek.
Het vreemde was, vond ik, dat hij mij zei dat ik een kind had, wat in mijn dagelijkse leven niet zo is. error Overigens: waar hij de psycho-analyse tot aan de wortel van haar herkomst helemaal metonymisch blootlegt, met exacte woorden dus, stel ik veel meer belang in het ontmachten van universitair-wetenschappelijk taalgebruik om te komen tot veel dieper en


meer omvattender onderzoek en de hypothese waarop de wetenschap als fenomeen is gebaseerd zelf te raken, de hypothese zelf dus
error. Dit is nog helemaal niet zo gemakkelijk errorte bewijzen... Omdat er nog veel nieuw te ontdekken is, een totaal ander gebied dan het 'model wetenschappelijke'. In elk geval
zal het hier aan orthodoxe structuur zeker
ontbreken, maar dieper liggend is de werkelijke structuur,
en als je die niet kent, raak je eenvoudig de weg kwijt.
Maar goed...
error. Iemand die helemaal niets van Gilles Deleuze weet, die ook helemaal niets van verschillende uitwerkingen van verschillende mensen op academisch of universitair niveau weet, zou toch deze structuur als een 'eigen' structuur kunnen lezen en daarbij
zelf
error
ook eigen ontdekkingen doen. Vooral
eigen ontdekkingen zijn waardevol.
Want aan de universiteit moet men al het eigene inleveren
om binnen de vormingsstructuur te schrijven en te denken,
om" het wiel heruitvinden" tegen te gaan, welk tegengaan op een gegeven moment lineair wordt en is,
dus tegennatuurlijk.
Weliswaar EEN weg...
error

Voor de wat meer technische en natuurkundige, wiskundige wetenschappen lijkt dit inzicht





minder noodzakelijk, omdat die wetenschappen vooral proefondervindelijk zijn.
error error
De geestes- en menswetenschappen zouden ook proefondervindelijk kunnen worden
zonder op een technisch eenvoudig en leeg niveau te komen
omdat zo een toepassing voor de geestes- en menswetenschappen uiterst schadelijk is voor de mens.
Poetische Wetenschap,
zoals ik die bedoel, meen, noem en onderzoek,
zoals ik die gevonden heb,
is natuurlijk uiterst dubieus
error ten opzichte van
metaforisch denken en redeneren
binnen gegeven en bekende modellen.
Die 'gegeven modellen'
raken daar ook inderdaad
helemaal van in de war.

Men zou er zelfs psychotisch van kunnen worden.



(Dat is niet overdreven.)
Het is de bedoeling ook niet in error een opgelegd error model errorgeloven...
De tragiek
error van de metafoor is dat zij nooit de metonymia kan

doordringen, nooit kan peilen, maar de metonymia wel de metafoor, ookal ondergaat zij dan een metamorfose van



errorkrankzinnigheid: de waanzin was errorer namelijk al. errorDoor middel van een metaforischerror"begrip" zal al wat hier is geschreven slechts een verzameling woorden zijn:

error ver weg,error vreemd, error eng, error "geschift"...

©copyriotforwww@nyes2000©errormetonymia


©2000All rights reserved.
Copyright Notice. Nothing
of this WorldWideWebDocument is allowed to be copied, reproduced in whatever
way without the written consent
of the Author. Violating these
copyrights are at risk of the violator. The Author is totally irresponsible for any
damage done to the copyright violator. It is, however, allowed
to study this work and to refer to it when used: this is even
very much enjoyed!
In fact, the purpose of this document is
to explore the poetic knowledge
and to relief the lives of living poets.


BACK<<<